به نقل از «خبرآنلاین»

هیچ چیز غیرممکن نیست یا چگونه ویتنام با آمریکا آشتی کرد

تاریخ انتشار: ۲۳ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۵۶۸۰۷

چاپ اول کتاب «هیچ چیز غیرممکن نیست» [Nothing Is Impossible: America's Reconciliation with Vietnam] خاطرات تد اوسیوس [Ted osius] سفیر سابق آمریکا در ویتنام با ترجمه علیرضا قاسمی منتشر شد.

نسخه اصلی این کتاب با زیر عنوان «چگونه ویتنام با آمریکا آشتی کرد؟» در سال ۲۰۲۱ منتشر شده است.

تد اوسیوس (۱۹۶۱ -) دیپلمات و سفیر سابق آمریکا در ویتنام است که در این کتاب از روند ۲۰ ساله‌ی دیپلماسی، صلح و برقراری روابط اقتصادی سیاسی کلان بین دو کشور نوشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

این کتاب در ۱۲ فصل: گورستان بیِن هووا، دوستی غیر محتمل، زمانی برای التیام و زمانی برای ساختن، داستان پیت پیترسون، داود و جالوت، پیامدهای جنگ، به افکار غیر قابل تصور بیاندیش، دیپلماسی از طریق دوچرخه‌سواری؛ چین و مشارکت ترانس پاسیفیک، حزب کمونیست و گودالها و ریشه‌های درختان منتشر شده است.

علیرضا قاسمی، دیپلمات و کارشناس روابط بین‌الملل که این کتاب را ترجمه کرده است در بخشی از مقدمه کتاب آورده است:

جنگ ویتنام که از سال ۱۹۵۵ آغاز گردید را شاید بتوان یکی از طولانی‌ترین و خونبارترین جنگ‌های تاریخ معاصر و در واقع نبرد نیابتی بین دو بلوک قدرت جهانی وقت یعنی آمریکا و شوروی در صحنه ویتنام با هدف پیشگیری از توسعه کمونیسم قلمداد نمود.
مردم دو کشور و بویژه ویتنام خسارات و رنج‌های بسیار زیادی را در این جنگ متحمل شدند. جنگ ویتنام برای آمریکا ۵۸ هزار کشته و برای ویتنام نیز رقمی فراتر از دو میلیون کشته برجای گذاشت و هزاران میلیارد دلار نیز خسارت مادی و معنوی بر دو کشور تحمیل نمود. تعداد بمب‌هایی که آمریکا در طول جنگ بر سر مردم ویتنام ریخت بیش از دو برابر کل بمب‌های استفاده شده در جنگ جهانی دوم بوده است. آثار عامل نارنجی – سلاح شیمیایی – که از سوی آمریکا علیه مردم ویتنام استفاده شد کماکان باقی است و هنوز منجر به تولد کودکان ناقص‌الخلقه در ویتنام می‌گردد.

فراموش نمودن گذشته تلخ و آثار زیان‌بار جنگ، برای رهبران، مردم و بازماندگان قربانیان جنگ کاری بسیار سخت و طاقت‌فرسا بوده است. رویکرد دولت آمریکا در جهت گسترش حضور در منطقه جنوب شرق آسیا و تقابل با چین در دوره پس از سقوط شوروی از یکسو و تلاش رهبران ویتنام برای افزایش جایگاه جهانی خویش با هدف بهبود اقتصاد و معیشت مردم این کشور، نقش سیاستمداران و بهره‌گیری از ابزار دیپلماسی در زدودن آثار جنگ و تلاش برای به فراموشی سپردن گذشته دردناک دو کشور در این نبرد طولانی را برجسته نمود. نهایتاً این رویکرد موجب شد تا آمریکا و ویتنام در سال ۱۹۹۵ با برقراری روابط دیپلماتیک، گام در مسیر صلح و آشتی نهند.

کتاب حاضر به بخش‌هایی از نبرد ویتنام، ریشه‌ها و چگونگی تداوم و پایان جنگ تا صلح و آشتی بین دو کشور از دیدگاه تد اوسیوس دیپلمات پر سابقه آمریکا در جنوب‌شرق آسیا و سفیر این کشور در ویتنام (۲۰۱۵ تا ۲۰۱۸) و به صورت خاطره نگاری موضوعی پرداخته است.
فارغ از برخی تعارفات و تمجیدهایی که از زبان سفیر ایالات متحده ذکر شده، این کتاب واقعیاتی از نقش و تأثیر دیپلماسی در تسهیل و تغییر نگاه شهروندان دو کشور، پیچیدگی‌ و تضاد منافع بین گروه‌های سیاسی و باندهای قدرت در قبال اقدامات سیاسی و دیپلماتیک در تعامل با کشورها و چگونگی اصرار و پیگیری سیاست‌های ایالات متحده در قبال کشورهای هدف از مسیرهای گوناگون توسط دیپلمات‌های آمریکایی را به نمایش می‌گذارد.

چاپ اول کتاب «هیچ چیز غیرممکن نیست» اثر تد اوسیوس در ۳۳۶ صفحه رقعی و با قیمت ۲۲۰هزار تومان توسط انتشارات میراث اهل قلم منتشر شده است.

۵۷۵۷

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1801399

منبع: خبرآنلاین

کلیدواژه: معرفی کتاب کتاب ویتنام دو کشور

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۵۶۸۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

روایت ظریف از دلایل موافقت آمریکا و مخالفت اعراب و اسرائیل با برجام

آفتاب‌‌نیوز :

محمدجواد ظریف، وزیر خارجه پیشین ایران در سلسله نشست‌های چهلمین سال تاسیس انتشارات اطلاعات و در نشست اول آن با عنوان «ژئوپلیتیک خلیج‌فارس» به سخنرانی پرداخت که مهمترین اظهارات او به نقل از جماران به شرح زیر است:

دنیا گرفتار چالش شناختی است.

خطا‌هایی که بعضا صورت می‌گیرد به دلیل شناخت و ادراک نادرست است.

دوستان ما در جنوب خلیج فارس ادراک خود را اصلاح می‌کنند و ما در اصلاح این ادراک تا حدودی عقب هستیم.

هنوز این تفکر غلط خرید امنیت در این کشور‌های عربی وجود دارد البته ان‌ها به این نتیجه رسیده‌اند که نمی‌توانند با وابستگی به یک قطب برای خود امنیت تامین کنند.

کویت قبل از اینکه به کشتی‌های خود پرچم امریکا بزنند پرچم شوروی را نصب کرده بودند

این کشور‌ها این مشکل ادراکی را کماکان دارند که باید امنیت را خرید و نخستین آن‌ها صدام بود. آن‌ها تلاش کردند امنیت را با کمک صدام بخرند. 

یکی از رهبران کشور‌های حاشیه خلیج فارس شخصا به آقای روحانی گفتند که ما ۷۵ میلیارد دلار به صدام پرداخت کردیم. 

زمانی که ایران قطعنامه ۵۹۸ را پذیرفت و طارق عزیز گفت تا مذاکره صورت نگیرد، آتش بس صورت نمی‌گیرد، دبیرکل وقت سازمان ملل به وزیرخارجه وقت دولت ریگان زنگ زد و او به دبیرکل جواب داد که ما در مهرماه که به نیویورک بیاییم با شما در این باره گفتگو خواهیم کرد. می‌دانید که تاریخ را نمی‌توان فراموش کرد. وقتی این شرایط پیش امد دبیرکل به پادشاه وقت سعودی زنگ زد و ملک فهد در تماس با صدام، او را به پذیرش آتش بس متقاعد کرد. پادشاه وقت به صدام می‌گوید: «غرور ایرانی را زیر پا نگذار.» عربستان در ان زمان این فهم را داشت که نمی‌تواند کاملا به صدام اعتماد و تکیه کند، اما در عمل متفاوت هم عمل می‌کرد. 

وقتی سیاست خرید امنیت از عراق شکست خورد، این کشور‌های عربی حوزه خلیج فارس برای خرید امنیت به سراغ شوروی و امریکا رفتند. 

همین کشور‌ها امروز برای خرید امنیت به سراغ اسراییل رفتند و متوجه نیستند که اسراییل در تاریخ خود از هیچکس حمایت نکرده و حتی به امریکایی‌ها در مذاکرات آزادی گروگان‌ها لگد زده اند. اسراییل در تاریخ تقلبی خود به هیچکس رحم نکرد. این اشتباه شناختی کنار نرفته است.

زمانی که آرامکو را تیر غیب زد، سعودی‌ها انتظار حمایت از آمریکا داشتند و حالا هم به دنبال خرید امنیت از اسراییل هستند

اشتباه ادراکی دوم ما و اعراب این است که فکر می‌کنیم امریکا به دنبال گسترش حضور خود در منطقه است، اما امریکا به انتقال حضور و نفوذ به خارج از این منطقه است. 

امریکا دیگر قدر قدرت نیست. ما قدرت بزرگ داریم، اما هژمون نداریم. در جهان امروز دیگر قطب نخواهیم داشت، اما یکی از دلایل موافقت آمریکا با برجام، کاستن از حضور خود در منطقه بود. اعراب منطقه و اسراییل به همین دلیل با برجام مخالف بودند که نمی‌خواستند شاهد کاهش حضور آمریکا در منطقه باشند. 

امریکا در حال برون سپاری تامین امنیت به اسراییل است و کشور‌های عربی منطقه که به دنبال عادی سازی رابطه با اسراییل هستند باید بدانند که دیر یا زود قربانی تامین منافع اسراییل خواهند شد

اشتباه ادراکی سوم که به ما هم بازمی گردد این است که اگر با چیزی مخالفت کردیم و، چون خود را مرکز مشروعیت عالم می‌دانیم اگر به چیزی مشروعیت ندهیم جنبه اجرایی و عملیاتی پیدا نمی‌کند. در کاسپین این اشتباه را مرتکب شدیم و در مذاکرات شرکت نکردیم و بستر دریا را در غیاب ما تقسیم کردند. 

عدم حضور به معنای عدم شکل گیری از ترتیبات امنیتی خلیج فارس نیست بلکه به معنای عدم تامین منافع شما است. مگر جلوی طالبان را توانستیم بگیریم؟ خیر؛ از روند مذاکره حذف شدیم. همین قاعده درباره مسیر‌های مواصلاتی هم هست که از این مسیر‌ها دور ماندیم و بعضا حذف هم شدیم. 

در دنیای کنونی هم امریکا نمی‌تواند با وتو در شورای امنیت، مانع از قدرت مقاومت مردم غزه شود. جنگ اسراییل با مردم غزه هفت ماه است که ادامه پیدا کرده، اما جنگ اسراییل با کشور‌های عربی شش روزه تغییر کرده است. آمریکا نمی‌تواند تصمیم گیری‌ها را وتو کند و این را دنیا و مردم و افکار عمومی این را ثابت کرده اند.

دو مبنای بازدارندگی، نصر خدا و قدرت مردم هستند. 

مهم‌ترین کاری که می‌توانستیم پس از جنگ غزه بکنیم این بود که پیشنهاد توافق منع تجاوز به کشور‌های منطقه داده و کنش ایران هراسی را نابود کنیم

تصویر ترسناک ساختن از ایران، هدف اسراییل است و ما هم نباید در این تله بیفتیم. 

این اشتباه ادراکی ما که خیال می‌کنیم اگر در روندی شرکت نکنیم شکل نمی‌گیرد اشتباه است. تصور نکنیم اگر fatf را نپذیرفتیم تنبیه نمی‌شویم و با تبعات ان روبه رو نمی‌شویم

دنیای امروز هرروز در حال تغییر است و ما هم هرروز باید فکر خود را نو کرده و تفکر جهان دو قطبی را کنار بگذاریم و واقعیت‌ها را ببینیم

بسیاری از انگاره‌های ما درباره نظم جهانی و حتی مردم خودمان غلط است

همسایه‌ها برای ما فرصت هستند. 

مردم برای ما فرصت هستند نه تهدید. به فرصت، امکان بالندگی بدهیم

منبع: سایت انتخاب